Mediateka CLZ
Kontrast:brightness_6
Czcionka: A A+ A++

Historia mówiona

Wspomnienia, pamięć i doświadczenie to jedne z najcenniejszych darów jakie starsze pokolenie może przekazać młodszemu. W Mediatece CLZ gromadzimy cenne relacje świadków historii, opracowujemy je i udostępniamy.

Wywiady są nagrywane metodą narracyjno-biograficzną, która zakłada rejestrację swobodnej wypowiedzi świadka o całym jego życiu. Tego typu narracja uwzględnia subiektywną perspektywę takich zagadnień jak: kultura lokalna, etniczność, tradycja i obyczaje, religii czy tożsamość. Zarejestrowane w ten sposób historie są niepowtarzalne, inne dla każdej osoby. Dzięki temu pozwalają poznać indywidualne spojrzenie osób, które na własne oczy widziały okres dwudziestolecia międzywojennego, II wojny światowej, początki PRL-u.

Cały czas poszukujemy „świadków historii” – osób, które spędziły w Białymstoku ostatnich 60, 70 i więcej lat oraz chciałyby opowiedzieć nam historię swojego życia, opisać ważne wydarzenia tak jak je pamiętają. Jeżeli jesteś taką osobą lub znasz kogoś, kto zechciałby opowiedzieć swoją historię, skontaktuj się z BOK/CLZ.

arrow_back

Ejsymont, Donata

Donata Ejsymont urodziła się 23 listopada 1931 roku w Dąbrowie Białostockiej w rodzinie Stanisławy (z domu Dubaczewskiej) i Serwacego Lipińskich. Dzieciństwo spędziła w Worochcie (obecnie Ukraina). Tu rozpoczęła edukację w szkole podstawowej. 17 września 1939 roku, po wkroczeniu wojsk radzieckich do Polski cała rodzina wyjechała do Dąbrowy Białostockiej. Okres okupacji sowieckiej i hitlerowskiej spędzili w Dąbrowie Białostockiej i Różanymstoku. W 1946 lub 1947 roku przenoszą się do Białegostoku. W Białymstoku Donata Ejsymont podjęła edukację w szkole podstawowej nr 2, kontynuowała naukę w Szkole Handlowej w Białymstoku. Ukończyła ją w 1951 r. z dyplomem technika ekonomii gospodarczej. Po maturze wyjechała na studia (kierunek: polonistyka) na Katolicki Uniwersytet Lubelski. Wróciła do Białegostoku w 1954 r. Pracowała m.in. jako organizator widowni w Teatrze Lalek, była pracownikiem kulturalno – oświatowym w Fastach k. Białegostoku, w Wojewódzkim Związku Spółdzielczości Pracy i w PSS Społem (założyła tu bibliotekę). Do emerytury pracowała w aptece kolejowej, najpierw jako opisywacz leków, po krótkim czasie jako księgowa. W 1956 roku wstąpiła do PZPR. W 1981 roku oddała legitymację partyjną. Od 1981 r. należy do Związków Zawodowych „Solidarność”.