Mediateka CLZ
Kontrast:brightness_6
Czcionka: A A+ A++

Historia mówiona

Wspomnienia, pamięć i doświadczenie to jedne z najcenniejszych darów jakie starsze pokolenie może przekazać młodszemu. W Mediatece CLZ gromadzimy cenne relacje świadków historii, opracowujemy je i udostępniamy.

Wywiady są nagrywane metodą narracyjno-biograficzną, która zakłada rejestrację swobodnej wypowiedzi świadka o całym jego życiu. Tego typu narracja uwzględnia subiektywną perspektywę takich zagadnień jak: kultura lokalna, etniczność, tradycja i obyczaje, religii czy tożsamość. Zarejestrowane w ten sposób historie są niepowtarzalne, inne dla każdej osoby. Dzięki temu pozwalają poznać indywidualne spojrzenie osób, które na własne oczy widziały okres dwudziestolecia międzywojennego, II wojny światowej, początki PRL-u.

Cały czas poszukujemy „świadków historii” – osób, które spędziły w Białymstoku ostatnich 60, 70 i więcej lat oraz chciałyby opowiedzieć nam historię swojego życia, opisać ważne wydarzenia tak jak je pamiętają. Jeżeli jesteś taką osobą lub znasz kogoś, kto zechciałby opowiedzieć swoją historię, skontaktuj się z BOK/CLZ.

arrow_back

Marczuk, Stanisław Marian

Stanisław Marian Marczuk, lat 79 (1935 r.), ur. w Doktorcach, woj. podlaskie, ukończył Technikum Mechaniczne w Białymstoku (1954 r.), w latach 1973 – 78 studiował na Politechnice Białostockiej (wydział mechaniczny). Pracę w FP i U rozpoczął w 1954 roku na stanowisku tokarza, następnie pracował w dziale kontroli technicznej na stanowisku brakarza, przeniesiony do odlewni, w następnej kolejności do działu kontroli racjonalizacji, w dziale głównego konstruktora, w oddziale FP i U Zakładzie Uchwytów Precyzyjnych CT, przy Szosie Północno – Obwodowej jako technolog – konstruktor. Zwolniony z pracy 13 grudnia 1981 r. Przywrócony do pracy w 1988 r. We wrześniu 1992 r. przechodzi na wcześniejszą emeryturę. Przynależność organizacyjna: od 1980 roku w NSZZ „Solidarność”. W czerwcu 1981 roku wybrany na przewodniczącego Zarządu Regionu Białystok „Solidarność”. Członek Komisji Krajowej i delegat na I zjazd związku. W stanie wojennym ukrywał się od 13 grudnia 1981 roku do 13 lutego 1983 roku, koordynując podziemną działalność związku jako przewodniczący Tymczasowej Komisji Regionalnej „Solidarność”. Pasje/zainteresowania: historia, polityka.