Mediateka CLZ
Kontrast:brightness_6
Czcionka: A A+ A++

Historia mówiona

Wspomnienia, pamięć i doświadczenie to jedne z najcenniejszych darów jakie starsze pokolenie może przekazać młodszemu. W Mediatece CLZ gromadzimy cenne relacje świadków historii, opracowujemy je i udostępniamy.

Wywiady są nagrywane metodą narracyjno-biograficzną, która zakłada rejestrację swobodnej wypowiedzi świadka o całym jego życiu. Tego typu narracja uwzględnia subiektywną perspektywę takich zagadnień jak: kultura lokalna, etniczność, tradycja i obyczaje, religii czy tożsamość. Zarejestrowane w ten sposób historie są niepowtarzalne, inne dla każdej osoby. Dzięki temu pozwalają poznać indywidualne spojrzenie osób, które na własne oczy widziały okres dwudziestolecia międzywojennego, II wojny światowej, początki PRL-u.

Cały czas poszukujemy „świadków historii” – osób, które spędziły w Białymstoku ostatnich 60, 70 i więcej lat oraz chciałyby opowiedzieć nam historię swojego życia, opisać ważne wydarzenia tak jak je pamiętają. Jeżeli jesteś taką osobą lub znasz kogoś, kto zechciałby opowiedzieć swoją historię, skontaktuj się z BOK/CLZ.

arrow_back

Liskowacka-Zinkow, Ligia Halina

Ligia Halina Liskowacka–Zinkow urodziła się 23 lutego 1929 r. w Warszawie w rodzinie Katarzyny (z domu Łukaszewicz) i Romana Liskowackich. Uczęszczała do Szkoły Powszechnej przy ul. Freta w Warszawie. Latem 1939 r. wyjechała wraz z matką do majątku wuja w Dereczynie (pow. S łonimski, obecnie Białoruś). Pod koniec 1940 r. wraz z mamą przyjechała do Białegostoku. Zamieszkały na plebanii kościoła św. Rocha u ks. proboszcza Adama Abramowicza. Podczas okupacji niemieckiej należała do konspiracji, była łączniczką. Uczęszczała również na tajne komplety. Od 1944 r. uczęszczała do Gimnazjum i Liceum nr 1 przy ul. Kościelnej (obecnie budynek VI LO im. Króla Zygmunta Augusta). W kwietniu 1945 r. została zatrzymana przez UB. Początkowo była przetrzymywana w budynku UB na ul. Branickiego, później w więzieniu przy ul. Kopernika. Po kapitulacji Niemiec w maju 1945 r. została przewieziona do Rembertowa, do obozu dla żołnierzy AK i NSZ będącego pod nadzorem NKWD. Po likwidacji obozu została przewieziona do Poznania do Specłagru NKWD nr 2. W sierpniu 1945 r. trafiła do więzienia w Rawiczu. Wyszła na wolność 16 października 1945 r., w związku z ogłoszoną amnestią. Wróciła do Białegostoku i w 1949 r. zdała maturę. W latach 1949-53 studiowała biologię na Uniwersytecie Warszawskim. Po ukończeniu 3-letnich studiów nakazem pracy dostała zatrudnienie w szkole w Szepietowie. W międzyczasie skończyła studia magisterskie. W 1954 r. została zatrudniona w Liceum Plastycznym, jako nauczycielka biologii, najpierw na ul. Kilińskiego, a po przeniesieniu Liceum do Supraśla, kontynuowała pracę w Supraślu do 1984 r., kiedy przeszła na emeryturę. Od 1984 r. do 1994 r. uczyła biologii w Liceum Muzycznym w Białymstoku. Należy do Związku Kombatantów Rzeczpospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych.