Mediateka CLZ
Kontrast:brightness_6
Czcionka: A A+ A++

Historia mówiona

Wspomnienia, pamięć i doświadczenie to jedne z najcenniejszych darów jakie starsze pokolenie może przekazać młodszemu. W Mediatece CLZ gromadzimy cenne relacje świadków historii, opracowujemy je i udostępniamy.

Wywiady są nagrywane metodą narracyjno-biograficzną, która zakłada rejestrację swobodnej wypowiedzi świadka o całym jego życiu. Tego typu narracja uwzględnia subiektywną perspektywę takich zagadnień jak: kultura lokalna, etniczność, tradycja i obyczaje, religii czy tożsamość. Zarejestrowane w ten sposób historie są niepowtarzalne, inne dla każdej osoby. Dzięki temu pozwalają poznać indywidualne spojrzenie osób, które na własne oczy widziały okres dwudziestolecia międzywojennego, II wojny światowej, początki PRL-u.

Cały czas poszukujemy „świadków historii” – osób, które spędziły w Białymstoku ostatnich 60, 70 i więcej lat oraz chciałyby opowiedzieć nam historię swojego życia, opisać ważne wydarzenia tak jak je pamiętają. Jeżeli jesteś taką osobą lub znasz kogoś, kto zechciałby opowiedzieć swoją historię, skontaktuj się z BOK/CLZ.

arrow_back

Wróblewski, Piotr

Wróblewski, Piotr

Piotr Wróblewski urodził się 10 grudnia 1935 r. w miejscowości Stacja Brzostowica (obecnie Białoruś), w rodzinie Olgi (z domu Kowalczuk) i Mariana Wróblewskich. W 1945 r. wraz z rodzicami i rodzeństwem przyjechał do Polski. Początkowo osiedlili się w Bobrownikach. Uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Bobrownikach (szkoła białoruska), później w Wierobie k. Zubek Białostockich. W 1948 r. rodzina przeniosła się do Białegostoku. Uczęszczał do Szkoły Powszechnej nr 2 przy ul. Grunwaldzkiej, kontynuował naukę w Gimnazjum i Liceum Męskim przy ul. Warszawskiej (obecnie VI LO im. Króla Zygmunta Augusta). W 1955 r. dostaje się do Studium Nauczycielskiego przy ul. Złotej. Od 1957 r. uczył języka polskiego w Szkole Podstawowej nr 2, następnie w szkole Podstawowej nr 7, gdzie zorganizował bibliotekę szkolną. Równocześnie uczył języka polskiego w Liceum dla Pracujących (obecnie budynek III LO). W 1961 r. został zatrudniony jako organizator biblioteki nauczycielskiej w nowo powstającym Studium Nauczycielskim przy ul. Świerkowej. W tym samym roku ukończył studia magisterskie w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. Ukończył Studium Bibliotekoznawstwa i Informacji w Poznaniu. Zdał egzamin państwowy na bibliotekarza dyplomowanego. W 1977 r. zrobił doktorat z językoznawstwa polonistycznego na Uniwersytecie Warszawskim. W 1981 r. przeszedłem na etat dydaktyczny na Filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku, został p.o. dyrektora Instytutu. W 1982 r. uczęszczał na kurs zorganizowany przez ZDZ w Białymstoku, otrzymał świadectwo czeladnicze z tytułem czeladnika ciesielskiego. Ukończył Studium dla Nauczycieli uczących języka polskiego jako obcego przy Uniwersytecie Warszawskim. W 1987 r. wyjechał wraz z żoną do Moskwy na Uniwersytet im. M. Łomonosowa, do katedry języków słowiańskich, tam obydwoje uczyli języka polskiego do 1990 r. W 2000 r. został profesorem nadzwyczajnym (habilitacja na Uniwersytecie Warszawskim) Uniwersytetu w Białymstoku. Przez około 6 lat prowadził w Grodnie zajęcia z języka polskiego dla studentów nauczania początkowego i wychowania przedszkolnego. Od 2008 r. jest na emeryturze. Od 2010 r. prowadzi zajęcia w Wyższej Szkole Finansów i Zarządzania w Białymstoku.