Mediateka CLZ
Kontrast:brightness_6
Czcionka: A A+ A++

Bialowna_plansze_pl_010

Plansza dziesiąta opatrzona jest tytułem: “Lekarka na bloku nr 24 (1943)”. Po lewej stronie umieszczone są dwa dokumenty opatrzone podpisami. Tekst znajduje się na szaroniebieskim tle. “Przez więzienia w Królewcu, Warszawie, Katowicach i Krakowie dotarła w kwietniu 1943 roku do obozu Auschwitz-Birkenau w transporcie więźniów. Została tam sklasyfikowana jako więźniarka polityczna i otrzymała numer obozowy 43117. Wcześniejsze doświadczenia sprawiły, że natychmiast wyjawiła władzom obozowym swoją profesję i po dwudniowej kwarantannie rozpoczęła pracę w obozowym szpitalu. Została przydzielona do bloku nr 24, gdzie zajmowała się osobami chorującymi na biegunkę. Pierwsze wrażenie po zetknięciu się z rewirem wspominała jako odrażające. Trudno jej było uwierzyć, że w ostatnim czasie warunki tam panujące podobno znacznie się poprawiły. Nieustanny brak leków i podstawowego wyposażenia medycznego nie przeszkodziły jednak dr Białównie w niesieniu pomocy nie tylko na poziomie fizycznym, ale także psychicznym. Funkcję stałego lekarza na bloku 24 pełniła więźniarka Polka p. dr Irena Białówna z Białegostoku. Mam przed oczyma jej szczupłą sylwetkę w pasiaku, dobry ujmujący uśmiech wzbudzający zaufanie. Pani dr nie dysponowała prawie żadnymi lekami, lecz mozolnie wspinała się na górne prycze, cierpliwie słuchała jęków i skarg. Sama jej obecność, troskliwa opieka, słowa pociechy kojąco działały na chore więźniarki czego sama doświadczyłam na sobie. […] Dr Irenie Białównie zawdzięczam życie. – możemy przeczytać w relacji Heleny Włodarskiej, byłej więźniarki obozu Auschwitz-Birkenau.” Pierwszy dokument nosi podpis: “Protokół przesłuchania świadka Ireny Białówny przed Główną Komisją Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce, 22 czerwca 1973, Archiwum Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau”. Dokument wydrukowano maszynowo, a puste pola wypełniono ręcznym pismem. U góry, datę przesłuchania wpisano jako 20 czerwca 1973 roku. Protokół dotyczy osoby przesłuchanej w charakterze świadka, pouczonej o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania. W sekcji danych osobowych świadka wpisano: · Imię i nazwisko: Irena Biała. · Imiona rodziców: Józef i Zuzanna (Wpisano niewłaściwe imię matki) · Data i miejsce urodzenia: 5 listopada 1908 roku, w Białymstoku (Tu również wpisane są nieprawidłowe dane) · Miejsce zamieszkania: Białystok, ul. Sienkiewicza 5. · Zawód: lekarz. · Wykształcenie: wyższe. · Przynależność do stronnictw: nie bierze (udziału). W części poświęconej relacji z wydarzeń, widoczny jest odręczny zapis: "Od 12 marca 1942 roku zostałam aresztowana w sprawie odszkodowania z Niemiec...". W dalszej części zapisano informację o tym, że świadek została osadzona w więzieniu w Białymstoku oraz, że "skazana na 7 miesięcy z odroczeniem na 3 lata", a później odbyła "pracę na rzecz państwa". W dolnej części widoczny jest odręczny podpis świadka. Dokument w całości opatrzony jest stemplem Archiwum Muzeum Auschwitz / Auschwitz Museum's Archive. Drugi dokument nosi podpis: “Oświadczenie Heleny Włodarskiej, więźniarki KL Auschwitz; Archiwum Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau” Dokument to maszynowy tekst relacji obozowej, prawdopodobnie fragment protokołu przesłuchania lub wspomnień, zajmujący całą stronę. Treść koncentruje się na drastycznych warunkach życia w bloku szpitalnym w obozie koncentracyjnym Auschwitz i opisuje przeżycia świadka. Całość jest opatrzona w górnej części informacją: "Archiwum Muzeum Auschwitz / Auschwitz Museum's Archive". W relacji zawarte są następujące kluczowe informacje: - Świadek opisuje koszmarny widok ludzi chorych, gęsto ułożonych na pryczach. - Wskazuje, że w szpitalu były straszne warunki sanitarne, brakowało wody, bielizny, koców i panowały tam tysiące wszy. - Wspomina, że w 1943 roku panowała epidemia duru brzusznego, pęcherzycy, świerzbu i innych chorób nie spotykanych na wolności. - Opisano, że Blok 24 (szpitalny) nadzorowany był przez SS-mana Rodego i więźniarkę dr. Enę Stern, która starała się chronić inne więźniarki. - Wspomniany jest dr Mengele, który prowadził eksperymenty, zbierając dzieci i dziewczęta będące bliźniętami. - Relacja zawiera informację o funkcji lekarza na bloku 24 pełnionej przez więźniarkę Polkę dr Irenę Białównę z Białegostoku. - Relacja chwali dr Białównę: "Pani dr nie dysponowała prawie żadnymi lekami, lecz cierpliwie słuchała jęków i skarg. Sama jej obecność, troskliwa opieka, słowa pociechy dodawały chorym nadziei".